Jonska obala
Predivno Jonsko more, rukavac između Sredozemnog i Jadranskog, mesto je istorijskih pomorskih bitaka između antičkih Grka i Rimljana, Turaka i Mlečana – pučina o kojoj su ispredene mnoge legende. Osim Parge, Sivote i drugih popularnih mesta, sama obala Jonskog mora, naročito u severnom delu zemlje skriva neke od još dovoljno neistraženih bisera…
Parga (grčki Παργα) – Slikovito letovalište na kopnenom delu Jonske rivijere, smešteno između gradova Igumenica i Preveza u oblasti Epir, blizu ušća reke Aheron. Parga je po mnogo čemu jedinstvena, i simboliše harmoniju zelenog planinskog venca sa vrhom Cumerka (910 m) i plavetnila Jonskog mora pa s pravom nosi epitet „Nevesta od Epira“. Zahvaljujući svojoj lepoti, posebnosti i arhitekturi Parga je jednoglasno proglašena najinteresantnijom turističkom destinacijom u Evropi.
Sivota je slikoviti gradić koji je smešten na obali Jonskog mora u sred prelepog arhipelaga išaranog bujnom vegetacijom, peščanim plažama koje zapljuskuje tirkizno more. Ušuškana u prelepom malom zalivu sa arhipelagom koji čini nekoliko ostrvaca i naspram jonskih ostrva Paksija i Krfa. Sivota je nekada bila staro ribarsko selo, a danas je moderno letovalište sa velikim brojem prodavnica, taverni, kafića…
Preveza je najveca luka ovog dela Grcke. Mesto je mirno, puno vila i sveze okrecenih vikendica, sa nekoliko hotela. Grad sagradjen u klasicnom stilu grckih luka, sa setalistem pored mora i setalackom ulicom paralelnom sa lukom. Od Preveze do Parge vodi siroka magistrala s koje se skoro sve vreme vidi more. Voda je i ovde jako cista, ne previse topla. Neke plaze su uredjene (Vrachos, Ligia…), a neke su skoro divlje.
Grčka se nalazi na jugoistoku Evrope. Na samom jugu Balkanskog poluostrva. Graniči se sa Albanijom, Bugarskom i Makedonijom na severu i Turskom na istoku. Egejsko more leži istočno. Jonsko more zapadno od kontinentalnog dela zemlje. Obala je veoma razuđena. Sa mnoštvom ostrva, poluostrva i zaliva. Najveći deo države je pod planinama. Najviši vrh je Olimp. Sa 2911 metara nadmorske visine.
Pored Atine, veći gradovi su Solun, Patras, Heraklion, Volos, Janjina, Larisa i Kavala.
Grčka ima mediteransku klimu. Sa blagim, vlažnim zimama i toplim, suvim letima. Ova klima se javlja na svim primorskim lokacijama, uključujući Atinu, Kiklada, Dodekanezi, Krit, Peloponez i delove Stare Elade. (Centralna Kontinentalna Grčka).
U planinskim oblastima severozapadne Grčke. (delovi Epira, Centralna Grčka, Tesalija, Zapadna Makedonija). Kaoi u planinskim centralnim delovima Peloponeza. – Uključujući delove prefektura Ahaja, Arkadija i Lakonija. Karakteristična je alpska klima sa obilnim snežnim padavinama. U unutrašnjosti severne Grčke, u centralnoj Makedoniji i Istočnoj Makedoniji i Trakiji karakteristična je umerena klima sa hladnim, vlažnim zimama i toplim, suvim letima. Snežne padavine se javljaju svake godine u planinama i severnim delovima, a kratke snežne padavine se retko javljaju u nižim južnim oblastima, kao što je Atina.
Na savremenom grčkom jeziku ova zemlja se zove Elada, odnosno Elas. a zvanično ime joj je Elenska Republika. Prema mitologiji praotac svih Grka bio je Elen. Po Homeru Eleni su bili svi Grci koji su živeli u kopnenom delu današnjeg Balkanskog poluostrva. Naziv Grčka potiče od latinskog naziva Grecija kojim su stari Rimljani nazivali područje gde žive Grci.
